Omdat niet moeilijk wil doen, probeer ik altijd gepast te betalen in de supermarkt. Al moet ik mijn portemonnee omkeren en eurocentjes tellen: het zàl kloppen. Red ik het niet, dan wissel ik het liefst met klanten na me. Het wordt pas lastig als die niet mee kunnen of willen werken. In het uiterste geval moet ik zien te wisselen met het kassameisje, maar die probeert het wisselen steeds te combineren met de betaling, wat me pas echt in de war brengt. De rest zal ik u besparen.

Er is een oplossing. Tijdens mijn rondje door de supermarkt hou ik het totaalbedrag in de gaten, zodat ik zeker weet dat ik later exact kan afrekenen. Komt het niet goed uit, dan vul ik de boodschappen aan met lucifers van 20 cent.

Het enige probleem, dat amper het vermelden waard is, is de gestaag groeiende hoop lucifers. Die kan ik nergens voor gebruiken. Ik kook electrisch, ik rook niet en vuurtjes aanbieden aan mensen op straat heb ik al lang opgegeven. Eens in het jaar heb ik een lucifertje nodig om de geiser aan te steken. Dat is alles.

Dit zou een goede reden zijn om te beginnen met roken, maar dat levert vast weer nieuwe problemen op.