Vanochtend werd weer bij de bushalte aangesproken door de dame die altijd alles
vertelt wat er in haar opkomt. Je zou denken dat ze in zichzelf praat. Tenminste,
als ze je niet recht in de ogen zou aankijken. Je bent ook geneigd antwoord te
geven, maar meer dan "hmm" krijg je er niet tussen.
Vanochtend moest het me toch
van het hart: "Ik heb met u te doen mevrouw."
Ze keek verrast."Bedoelt u de
lekkage? De studieschuld van mijn zoon? Dat de spareribs uit de bonus zijn? Of
mijn natte haar?"
"Nee ik bedoel: ik kan nooit bedenken waarover ik kan
praten. Wat dat betreft benijd ik u. Maar andersom lijkt me zwaarder: als je niet
kunt nadenken zonder te praten, tegen wie dan ook."
Ze keek me giftig aan
en draaide zich met een ruk om. Op dit moment krijgt de conducteur te horen dat
je tegenwoordig niet eens meer gezellig een praatje kunt maken. Hij zegt
"hmm" en loopt snel door.
|