Ik weet eigenlijk niet hoe men een narcose ervaart, ik ben nooit onder narcose geweest eigenlijk. Gegeven komt me wel bekend voor uit de procedure van Mulisch.
Het einde van het boek namelijk, ik citeer;''Na het raadsel van het leven heeft hij tenslotte ook het raadsel van de dood ontsluierd. Als de mens in een flits zijn hele leven aan zich voorbij ziet trekken-van het krak waarmee zijn navelstreng werd doorgeknipt tot en met dat laatste ogenblik-dan komt hij aan het slot daarvan weer uit bij die flits en dan ziet hij dus wederom zijn leven in een flits aan zich voorbij trekken en wederom, en wederom,- een oneindig aantal keren, zodat hij zijn dood nooit bereikt...( aaaarch wie weet met de hoeveelste keer wij dan al niet bezig zijn op het moment. marcel)
Victor Werker is gelukkig. Het licht van een verblindende dageraad omgeeft hem. Ik ben onsterfelijk, denkt hij, terwijl zijn ogen breken.
|
|
