Telebankieren, telewerken, teleshopping; zet me in de gloed van een monitor en red me wel. Kopje koffie, voetbad, bakje nootjes en het leven is weer mooi. Zojuist stuurde ik een mailtje naar Philips met een verzoek om een monitor met extra uv-straling, om lekker bij te bruinen tijdens het computeren. Het patent interesseert me niet, zolang ik maar niet naar buiten hoef om bruin te worden.

Begrijp me niet verkeerd: ik kom graag buiten, maar niet om praktische redenen. Eerder om tegen de ideale boom aan te plassen, te zien hoeveel auto's voor me stoppen, of in een rij aan te sluiten en te wachten op wat dan ook. Naar buiten gaan is voor mij doelloos en heerlijk onbestemd. Dat niet iedereen daar zo over denkt, neemt niet weg dat er steeds meer redenen wegvallen om het huis uit te gaan.

Wat als ieder die straks naar buiten gaat, daar niks bijzonders te zoeken heeft? Hier telt een meneer stoeptegels, daar legt een mevrouw wat bladeren in een cirkel. Een jongen vindt een duiveveertje en klimt naar de bovenste verdieping om hem naar beneden te laten dwarrelen. Het lijkt me heerlijk om rond te banjeren in een parade van verdwaasde geestverwanten!

Ach, het zal allemaal wel weer anders uitpakken met die vooruitgang.